Z okazji Roku Sienkiewiczowskiego zaproponowaliśmy młodzieży naszej szkoły włączenie się w działania, których celem było lepsze poznanie polskiego Noblisty. W dzisiejszych czasach Henryk Sienkiewicz nie jest już inspirujący i ciekawy dla młodego pokolenia, które łączy postać pisarza z nudną, szkolną, a przede wszystkim długą lekturą. Żyjąc w wolnym kraju nie potrzebujemy już ?pocieszyciela serc?, ale na pewno możemy poznać interesującego człowieka, takiego z krwi i kości, który umiał bystro patrzeć na rzeczywistość i niejednokrotnie ostro i odważnie ją krytykować. Który może  być bliski współczesnemu odbiorcy, ponieważ zmagał się, jak każdy z nas z różnymi kompleksami, przeżywał miłosne porażki. Właśnie takiego pan Sienkiewicza mogliśmy bliżej poznać dzięki cyklowi prezentacji, które były przedstawiane przez cały tydzień przez młodzież naszej szkoły.

  Ola ujawniła słabości pisarza związane z płcią piękną. Oj, kochliwy był imć pan Sienkiewicz! Miał dziwną słabość do ?Marii, bo aż 4 były z nim blisko związane. Czy był z nimi szczęśliwy? Ola wyjaśniła nam tę ciekawą kwestię w sposób bardzo ciekawy i poparty licznymi zdjęciami.

  Sienkiewicz czarował swoich czytelników barwnym językiem za pomocą którego kreował obrazy miejsc związanych z naszą narodową historią. O dwóch takich miejscach opowiedziały za pomocą obrazu Weronika i Oliwia. Dziewczyny przedstawiły chlubną przeszłość Kamieńca Podolskiego, miejsca, w którym Sienkiewicz każe zginąć najsłynniejszemu polskiemu ? Małemu rycerzowi?- panu Wołodyjowskiemu. Czy opowiedział nam prawdziwą historię? Tę ciekawostkę Weronika i Oliwia skutecznie rozwiązały. Przywołały również słynny Chocim, z którym związana jest osoba Jana III Sobieskiego.

  Witold Gombrowicz nie lubił Sienkiewicza. Denerwował go ze swoją wizją wielkiej Polski, której dowolnie dorabiał chlubną przeszłość. Nazwał pisarza ?pierwszorzędnym pisarzem drugorzędnym?. Ale chyba był trochę zazdrosny o popularność starszego kolegi po piórze. A były powody, ponieważ w XIX wieku Sienkiewicz był prawie ubóstwiany! Społeczeństwo polskie, doceniając jego  narodowe pisarstwo, uhonorowało autora Trylogii wspaniałym pałacykiem w Oblęgorku. Żaden inny pisarz nie dostąpił takiego zaszczytu. A ten niezwykły ? dar narodu? pokazali  nam Patrycja i Paweł , którzy oprowadzili nas po wszystkich zakątkach pałacyku i opowiedzieli o innych gestach Polaków, którzy w ten sposób honorowali swojego wielkiego rodaka.

  Poznaliśmy również ciekawostki na temat autora ? Krzyżaków?.  Te kwestie przedstawiła nam Bianka. Czy wiadomo, ile miał wzrostu wielki Noblista? Bianka wie i tą wiedzą (między innymi) się z nami podzieliła w trakcie prezentacji.

 Jak powszechnie wiadomo, Nowy Jork robi wrażenie na podróżnych. Czy Sienkiewicza zachwycił? O tym, co w swoich ? Listach z podróży? zamieścił nasz wagabunda opowiedział Bartek, który wprowadził nas w wielki świat biznesu na Wall Street i w świat wspaniałej rozrywki i kultury amerykańskiej na Broadway.

 We wtorek, dokładnie w 100.rocznicę śmierci pisarza nasi uczniowie zmagali się z nowelą Sienkiewicza ?Legenda żeglarska? wypełniając karty pracy. Ale wcześniej ochotnicy głośno czytali utwór starając się o aktorską interpretację?w ramach narodowego czytania. Ciekawe, że stary motyw Ojczyzny ? tonącego statku nie zdezaktualizował się, a  megalomania, beztroska ciągle towarzyszy kolejnym pokoleniom Polaków. Warto tylko pamiętać o słowach Jana Kochanowskiego, że ? nową przypowieść Polak sobie kupi, że i przed szkodą i po szkodzie?.?

 W tych współczesnych, również niełatwych czasach, może warto łaskawym okiem spojrzeć na pisarstwo człowieka, który ? krzepił naród? w najtrudniejszych, rozbiorowych czasach dając nadzieję na upragnioną wolność. Dzisiaj możemy się nią cieszyć; jeszcze tylko ją doceniajmy.

 Dziękujemy wszystkim, którzy czynnie włączyli się w organizację i sprawne przeprowadzenie Tygodnia Sienkiewiczowskiego.

Polonistki

Początek strony